Oneindig blauw op Sicilië

Mijn droom is altijd geweest om een huis in Spanje te kopen. Maar dromen veranderen en door omstandigheden en de pandemie veranderde ik van gedachten en eindigde ik in Sicilië. In oktober 2020 toen mijn huis in Nederland werd opgezegd, ben ik vertrokken richting Sicilië en begon ik in Palermo mijn avontuur.

Tussen de lockdowns in reisde ik door een verlaten, surrealistisch Sicilië en werd het mij steeds duidelijker wat ik wilde. Uiteraard een huis aan zee. Toen vertelde een vriend in februari 2021 dat zijn tante Giulia haar huis aan zee wilde verkopen. Op een mooie zonnige dag kwam ik daar aan en toen ik op de mooie parkeerplaats de auto uitstapte zag ik de eindeloze blauwe zee zich voor mij uitstrekken en een paar oude poppen op de uitkijk.

Afbeelding 1: 'Een van de poppen bij de parkeerplaats'. 

Ik stond te juichen van binnen, maar ik hield mij in en zei: ‘Ja, dit lijkt me wel wat.’. Toen liepen wij om het huis heen naar het dakterras. Ik zag het prachtige uitzicht en toen wist ik het: dit is het huis! Ook al had ik het huis niet eens van binnen gezien...

Eén van de vele mooie stranden is op 4 minuten loopafstand ‘onder het huis’, aan de voet van de heuvel, zei mijn vriend. Het huis zelf staat op een kleine heuvel en is half gebouwd in de heuvel zelf. Dit biedt koelte in de zomer, maar vooral meer bescherming van de wind in de winter. Het heeft 2 slaapkamers, een open keuken met een ruime woonkamer, een fijne badkamer (inmiddels) en een patio bij de ingang. Op het dakterras staat er ook nog een klein woonstudio.

Richting het westen op 15 km afstand ligt Palermo, de hoofdstad van Sicilië. Het dorpje heeft een mooi treinstationnetje (aan zee). Hier kun je eventueel de auto achterlaten en met de trein verder. Richting het oosten ligt het bekende en toeristische dorpje Cefalu. Daartussen zijn er meer leuke dorpjes, daarvan heeft Altavilla wel een van de mooiste stranden. In sommige dorpen is er geen strand of mag je er niet zwemmen vanwege de havens.

Na heel lang wachten konden we in september tekenen met de notaris, samen met vrienden en familie. Dat hebben we gevierd met Siciliaans ijs. Toen kon ik eindelijk de renovatie starten! Mijn ouders zijn er vlak daarna aangekomen. Een lange reis van 3 dagen met de auto en de boot, omdat mijn vader niet mag vliegen. Zij vonden het huis en de omgeving prachtig. En langzaam ging de renovatie van start. Na heel wat avonturen, hebben we het kunnen kunnen transformeren van een vervallen jaren ‘70 huis naar anno 2022 huis.

Afbeelding 2: 'Het dakterras'.

Ik vind het nog steeds een ware luxe om de zee ‘aan mijn voeten’ te hebben. Om lopend vanuit het huis ‘de heuvel af te rollen’, zo de zee in. Het dorp zelf, Altavilla (Milicia), is gesticht door de familie Hauteville. Dit waren Normandische kolonisten die Sicilië in de 11e eeuw veroverden en later de heersende dynastie van het eiland werden. De geboorte van Altavilla Milicia is te danken aan de Beccadelli-familie uit Bologna. Altavilla Milicia staat op een heuvel van 73 m boven de zeespiegel en heeft een mooie belvédère (uitkijktoren) met panoramische uitzicht op de Tyrreense Zee.

Wij gingen op avontuur! De omgeving verkennen met de auto, maar ook veel lopend langs de kust. Lopends kom je sneller op plekken (strandjes) die je anders niet zou zien vanuit de auto. Zo ontdekte wij dat er in totaal 7 strandjes zijn op korte afstand tussen het huis en de Torre Normanna. De stranden variëren van grove zandstranden, tot rotsstranden en verlaten baaitjes met turquoise blauwe water; ware (snorkel) paradijsjes.

Afbeelding 3: 'Torre Normanna'

Als je daar zo ligt, ontspannend omhoog kijkend naar de rotsen, zie je soms een treintje voorbij komen en de meeuwen die overvliegen. Je kunt naar de rotsen toe zwemmen en snorkelend kleine gekleurde visjes kijken. Ik denk dan vaak: dit is een onontdekt paradijs, ik wil het met iedereen delen!

Rijdend langs de kust op de SS113 zie je mooie villa's met fel gekleurde bougainvilles en bloeiende oleanders in pastel tinten. Kronkelend op de hooggelegen weg, de zee aan je voeten, doet het mij sterk denken aan de Côte d'Azur waar ik lang geleden ben geweest. Op de grens van waar de bergen de zee ontmoeten, aan de voet van de bergen, voelt het vaak als een droom.

De dorpelingen, de Milicioten zoals ze hier heten, zijn heel open en sociaal vergeleken met andere, meer toeristische dorpen. Als je naar de groenteboer gaat, maken ze gauw een praatje en zijn heel open en nieuwsgierig. Niet te vergeten de lekkere koffie en de Siciliaanse gelato! Ik vind het ook fijn dat Palermo zo dichtbij is. Dan kun je even de stad proeven, struinend door het oude centrum langs cafés en restaurants. Je voelt dat de stad rijk is aan geschiedenis, cultuur en kunst.

Afbeelding 4: 'Palermo'.

Palermo heeft het grootste oude centrum van Europa, je kunt er uren wandelen. Je hebt er veel romaanse, gotische, barokke en art nouveau kerken, paleizen en gebouwen. Het heeft een bruisend nachtleven en
uiteraard heerlijk eten. Om culturele, artistieke en economische redenen was Palermo zelfs één van de grootste steden in de Middellandse Zee en in Europa en bereidt zich voor om één van de belangrijkste steden van het Euro-mediterrane gebied te worden.

Sinds een paar jaar zijn er directe vluchten vanuit Rotterdam en kun je deze kant van Sicilië prima tussen april en november bezoeken. Met KLM kun je het hele jaar door naar Palermo toe. Op het vliegveld kun je het beste de trein naar Centraal nemen. Met het typische mediterrane klimaat is het hier ook in de winter aangenaam. Perfect voor wie houdt van zon, cultuur, eten en prachtige diverse natuur.

Tot ziens in ‘Sicilia bedda’, waar je kunt meegenieten van mijn ontdekking!

Bekijk snel Villetta Cicciuli op Micazu!