Verliefd op Toscane

In 2001 kwamen wij via een vriend in de buurt bij een soort van toeval op deze plek terecht in het zuidoosten van Toscane, het meest oorspronkelijke en wilde deel van deze regio. Peter uit Amsterdam, landschapsarchitect en Rita uit Palermo, terracotta artiest. Het was de gebruikelijke liefde op het eerste gezicht: een fantastische plek midden in een wilde vallei met een rivier op 10 minuten loopafstand, olijfboomgaarden, eeuwenoude kastanjebomen en murmelende beekjes. Op een half uurtje van hier kan je ‘s winters skiën en De Tyrreense zee met de mooiste stranden van Toscane zijn op een uur afstand.

Op een half uurtje afstand kan je een heerlijk bad nemen in één van de vele warmwaterbronnen die het gebied rijk is en voor de cultuur liggen Siena, Perugia en Orvieto op een uurtje afstand. Een soort van ideaal dus.

We hadden geen idee van de grootte van het terrein, de prijs of zelfs staat van het huis maar op het moment besloten we een stap vooruit te zetten, een stap zonder dat je weet waar je terecht komt. Na een gesprek van een uur met de vriendelijke bejaarde eigenaresse besloot ze dat we het mochten kopen, dat was op zich niet zo voor de hand liggend want ze was heel selectief.

We vertelden haar dat we helaas één technisch probleem hadden: “we hebben niet genoeg geld”. “Technische problemen kan je oplossen” zei ze en overhandigde ons een grote bos oude smeedijzeren sleutels. “Jullie kunnen me nu betalen wat jullie hebben en over een jaar zien we verder, begin maar vast want er is een hoop te doen”. Een groot gebaar van vertrouwen.

We zijn er na een half jaar gaan wonen, tussen zakken cement, kalk en stof en de bramen tot aan het dak van het huis, maar totaal gelukkig. Maar wat te doen met een huis van 400 m2, een enorme schuur, 3 kleinere huisjes en nog wat ruïnes op een terrein van 30 hectare? We zijn begonnen met de schoonmaak van het terrein rond het huis, de boomgaarden van olijven en tamme kastanjes en het planten van rond de 100 fruitbomen van oude rassen.

Een half jaar later

Een half jaar later lazen we dat er een subsidiemogelijkheid was voor nieuwe agriturismi. Daar hebben we meteen op in geschreven met alle bouwplannen, berekeningen en ongeveer een meter formulieren. Uit heel Toscane waren er 200 aanvragen waarvan er 10 gehonoreerd werden. Wij waren nummer 11… Na een week of twee werden gebeld door de uitkerende instantie met de mededeling dat nummer 1 op de ranglijst een fout had gemaakt in de aanvraag en daardoor uitviel, waarmee nummer 11 naar de tiende plaats verschoof.

Daarmee begon het verhaal van agriturismo Podere di Maggio en na anderhalf jaar van heel hard werken waren de oude huisjes en ruïnes omgetoverd tot fantastische vakantiehuisjes, helemaal op zichzelf, midden in de natuur. De restauraties zijn gedaan met materialen die 100 jaar geleden ook gebruikt zou zijn, zo krijg je exact de atmosfeer die je wilt.

Na al deze verbouwingen was het geld op en bij de bank konden we, met inmiddels al een enorme hypotheek, niet nog een keer aankloppen maar we moesten ons eigen huis, wat inmiddels bouwvalling was geworden, nog restaureren. Bij weer een toeval(?) ontdekten we een oude grote ruïne in een uithoek van het terrein waar we nooit kwamen. Daar hebben we bouwplannen voor gemaakt, vergunning aangevraagd en te koop gezet; binnen een maand was het verkocht aan mensen die exact z’n plek zochten. De verkoop bracht exact genoeg geld op voor de verbouw van ons eigen huis.

Inmiddels hebben we sinds 15 jaar gasten uit de hele wereld die komen voor vakantie of voor een retreat” Rita

We zijn uiteindelijk na nog eens anderhalf jaar van verbouwingen nog steeds niet stil gaan zitten; in de volgende jaren hebben we de schuur verbouwd tot een grote yoga zaal en een werkplaats voor de terracotta van Rita. Vervolgens 4 grote glamping tenten op houten platforms, verspreid over het terrein in de schaduw van de oude kastanjebomen, een klein zwembad dat dit voorjaar wordt vervangen door een groot biologisch zwembad met bronwater.

Inmiddels hebben we sinds 15 jaar gasten uit de hele wereld die komen voor vakantie of voor een retreat en die genieten van de fantastische wilde natuur, de stilte, de ontmoetingen met wilde dieren als everzwijnen, reeën, stekelvarkens, vossen en dassen en van de rivier met brandschoon water waar je heerlijk kunt baden, midden in het bos.

Iedereen heeft een keuken in eigen huis maar voor een fantastische maaltijd in één van de restaurantjes in het dorp betaal je zo weinig dat het bijna de moeite niet waard is zelf te koken.

Benieuwd naar het huis van Rita? Je vindt Podere di Maggio - Casa Olivi hier.