Familiegeschiedenis van een arbeidershuisje in Friesland

Al sinds de jaren 70 kwam Susanne Boogaert-Kamstra als klein meisje in het vakantiehuisje van haar ouders in Friesland. In 2020 is haar droom uitgekomen en heeft ze samen met haar man het huisje overgenomen om er zelf van te genieten en om het te verhuren aan mensen die ook willen genieten van deze knusse arbeiderswoning uit 1842 in een pittoresk dorpje.

Ook dochter Rebecca, die haar hele leven al in Húns komt, is groot fan en ze heeft haar favoriete herinneringen en tips op papier gezet.

Familiegeschiedenis van een vakantiehuisje in Friesland

Verhuurder Susanne

Susanne: "Daar zaten we dan; met z’n vijven in een Renault Dauphine van Haarlem naar Friesland. Vader en moeder voorin en ik met mijn tweede grote broers achterin. 

Elke zomer zaten we zeven weken in het kleine huisje in Húns. Die weken leken trouwens meer op kamperen dan nu het geval is. Koken en warm water moesten worden geregeld met behulp van gasflessen en er was ook nog geen douche of wc. Met z’n vijven deelden we een klein chemisch toiletje dat mijn vader een paar keer per week moest legen. De grote pot vol met uitwerpselen werd voorzichtig in het oude Dauphientje gezet en vervolgens tufte mijn vader heel behoedzaam naar de dump.

De woning vroeger

De ouders van mijn moeder waren geboren in Mantgum en Akkrum, twee dorpjes vlakbij Húns. Mijn grootouders vonden het dan ook geweldig dat hun dochter nu een klein vakantiehuisje had vlak bij hun oude geboortegrond. Pake en beppe kwamen dan ook regelmatig op bezoek bij hun dochter en de kleinkinderen.

Mijn broers en ik kwamen die zomerse weken prima door. We hadden ontzettende lol. We speelden met de dorpskinderen op het veld, we sprongen met de polsstok over slootjes, we fietsten naar de supermarkt in Winsum voor snoep en we gingen vaak met het bootje weg. Soms voeren we naar het viaduct onder de Westergowei om een fikkie te stoken en aardappelen te poffen.

De zonnige achtertuin op het zuiden met een heerlijke loungebank

Elk jaar was er een kermis in het dorp; de merke. In de weken voor de merke deden we vaak heitje voor een karweitje, zodat we genoeg centjes hadden om uit te geven op de kermis. De merke had een draaimolen die in de avond werd omgetoverd tot zweefmolen. Verder waren er altijd heel veel spelletjes op het veld. Zoals kaatsen en petjeballen. We deden vaak met z’n vijven mee met de spelletjes tijdens de merke. Omdat we meteen een groot team waren, sleepten we dus altijd wel wat prijzen in de wacht. Zo hing er bijna elk jaar wel een krans aan de muur van het huis voor onze winst tijdens het kaatsen.

De familie won regelmatig een krans met kaatsen

De kermis is helaas niet meer zo groot als vroeger. De draaimolen, schiettent en touwtjetrektent komen niet meer. In plaats daarvan laten de dorpsgenoten nu elk jaar een groot springkussen aanrukken waar de kinderen van het dorp de hele dag op kunnen stuiteren.

In 2021 is de oude schapenstal verbouwd tot luxe woonkeuken

Mijn broers en ik sliepen meestal op de grote open zolder. Vaak ook met kinderen van het dorp erbij. Soms sliep ik ook met een vriendin in de bedstede. Dat was superspannend. We hadden eerst heel veel snoep gehaald in Winsum dat we dan opaten in de bedstede. De volgende dag werden we dan wakker tussen allemaal toverballen.

Toen ikzelf kinderen kreeg, ging ik ook wekenlang naar Friesland. Onze kinderen Mathijs en Rebecca zijn dus, net als ik, ook opgeroeid met vakanties in Húns. En zo herhaalden de lol en de avonturen zich weer naar de volgende generatie!"

Rebecca’s herinneringen aan Húns

Dochter Rebecca

Dochter Rebecca vertelt: “Ook al ben ik opgegroeid in Haarlem, mijn tweede thuis is Húns. Toen er werd gepraat over het verkopen van ons vakantiehuisje in Húns, stond ik te vechten tegen de tranen. Maar omdat mijn ouders het huisje hebben overgenomen, hoef ik gelukkig nog lang geen afscheid te nemen van ons Friese, authentieke vakantiehuisje.”

Dit is waarom ik nu al zin heb in alle vakanties in Friesland die nog gaan komen:

Het kaatsveld

Als je Húns binnenrijdt. valt het kaatsveld als eerste op. De voortuin van het vakantiehuisje is misschien wat klein, maar dat wordt groots gecompenseerd door het kaatsveld voor de deur. Met een beetje mazzel maakt het dorp er in de winter een schaatsbaan van en staat er in de zomer een klein kermisje. Honkballen op het kaatsveld, dat is mijn favoriete activiteit. Maar of er nou wordt gevoetbald, geschaatst, geschommeld of gekaatst; het veld zorgt hoe dan ook voor ontzettend veel plezier.

De achtertuin

Voordat je het huisje binnenloopt, zorgt de grote, kleurrijke achtertuin voor een warm welkom. Die achtertuin is dé plek waar ik mijn fijnste Húns-herinneringen aan te danken heb. Herinneringen over zonovergoten ontbijtjes in mijn pyjama, uitzicht op grazende Friese paarden, klieren in de gigantische hangmat en met de hele familie genieten van koffie met oranjekoek (een Fries gebakje wat zeker het proberen waard is!). De achtertuin is een plek die gaat zorgen voor nog veel meer herinneringen. En misschien ook wel voor jou.

De bedstede

Het meest authentieke gedeelte van het vakantiehuisje is de bedstede. Vroeger viel ik daar in slaap met geroezemoes op de achtergrond van mijn kaartende familie in de huiskamer. Mijn broertje kan de bedstede nog niet loslaten en heeft daar vorige zomer nog met zijn lange lichaam geslapen en filmpjes gekeken. Groot gelijk hoor, want dat gezellige, knusse gevoel wens ik iedereen toe.

Varen in de Boalserter Feart

Vijf minuutjes lopen en je staat bij ons bootje. Vanaf daar kan je varen naar nabijgelegen dorpjes of kan je aanmeren op elk willekeurig weiland voor een picknick. Varen doe ik het liefst met de surfplank achter de boot waar iedereen altijd stuk voor stuk vanaf valt. Eigenlijk is het stiekem sneller om naar Baard of Oosterlittens te lopen, maar op de surfplank is het wel verreweg het leukst.

Vakantie in eigen land

Al zolang ik mij kan herinneren hebben wij vakantie na vakantie met de hele familie doorgebracht in Húns. Dat heerlijke vakantiegevoel ligt voor mij maar op 1,5 uur afstand. Een korte rit in de auto leidt tot alle bovenstaande geluksmomenten, een andere omgeving, een andere geur en het verdwijnen van mijn dagelijkse school- en werkroutine. Dus, ik stap even in de auto. Oant sjen (tot ziens) in Friesland!

Door de verhalen van Susanne en Rebecca zijn wij helemaal enthousiast geworden! Jij ook? Bekijk dan het Friese arbeidershuisje hier.